Hakkımda

Selam. Bir zamandır çalışma hayatının içerisindeyim. Henüz mesleğimde yeniyim. İş hayatı, ilişkiler, kendi hayatımı istediğim düzene ulaştırma çabası derken kendimi bunalmış ve kaçacak bir yer ararken bulmuştum. Bazı şeyleri devam ettirmek mecburiyetini üzerimde hissetmek; içimde stres seviyesinin yükselmesine neden olmuştu. Sinirlendiğim anlar, kızdığım insanlar, aldığım kararlar; başlangıçlar, bitişler, heyecanlar, hayaller... Kafamın içinde curcuna... Hani bazen bir şeyleri birilerine anlatmak istersin ama kime nasıl güveneceğini bilemezsin. Her durumu herkesin kaldıramayacağını da bilirsin. Bu durumda ne yaparsın? Kendine sığınmak bir seçenek... Ama nereye kadar? İçinde barındırdığın çığlıkların, öfkelerin, gerginliklerin ya da hayallerin, umutların bir yol olup bağlanması lazım hayata. Kısaca benim için duygular her şey demek. Hayal kurmak, belki de umutlarımı yeşillendiren tek şey. Ve ben buna sıkı sıkı sarılıyorum. Bundan sebep, yazmayı çok seviyorum. Çoğunlukla da duygularım, hissettiklerim, yaşadıklarım hakkında...